Allah’ım;
Görebildiğimiz göremediğimiz,
Duyabildiğimiz duyamadığımız,
Kokusunu alabildiğimiz kokusunu alamadığımız,
Tadabildiğimiz tadamadığımız,
Hissedebildiğimiz hissed
O Sabah alnımda iki ter damlası konuşacak
Yorgun olarak öldüğüme dair
Benim Yeni Sabah’ı bir başkasına verecek gazeteci Yusuf
İskele kahvesinde çayım soğuyacak
İlk vapur yolcuları arasında olmadığımın farkında bile ol
Yaşam ile ölüm arasında,
Tam şu anda olduğumuz zamandayız;
Ne yakınız yaşamaya,
Ne de uzağız ölümden.
Şu anda nefes alırken bile;
Ne uzağız yaşamaya,
Ne de yakınız ölüme…
Yani tam şu anda!
Bu yazı http://www.omurokur.com/2013/09/tam-su-anda/ adresinde yayınlanmıştır.
Eyy gidi,
İnsanoğlu insan
Daha kim bilir ne günler bekliyor seni,
Bilmiyorsun,
Büyük Meleğin ölüm defterinde kaçıncı sıran?
Kim bilir ne şekilde de yazılmış,
Yapayalnız toprak altında bırakacağın bu bedenden çıkışın?
Nedendir başkalarının hayatını zindana çevirme çaban?
Neden yapıyorsun hep kendini düşünen,
Bir bebek olarak adım attık dünyaya,
Ağlama sesimiz ile de başladı kronometremiz
Ömrümüzden geri saymaya,
Her yıl yaş günümüzü kutlayıp büyüdüğümüze sevinsek de,
Aslında
Kronometremiz an an sıfıra yaklaşmakta…
Yazı http://www.omurokur.com/2013/12/aglama-ile-basladi-suremiz/ adresinde yayınlanmıştır.